Γίνε κι εσύ εθελοντής αιμοδότης!

Τι είναι η εθελοντική αιμοδοσία;

Είναι η εθελοντική προσφορά αίματος για τις ανάγκες του άγνωστου πάσχοντα συνανθρώπου μας σε αντιδιαστολή με την προγραμματισμένη αιμοδοσία, όπου η χορήγηση γίνεται για συγκεκριμένο ασθενή.

Πώς γίνεται;

Η διαδικασία είναι η ίδια και για τα δυο είδη αιμοδοσίας. Ο υποψήφιος αιμοδότης πρέπει:

να είναι άτομο ηλικίας 18 έως 60 ετών με καλή γενική κατάσταση υγείας. Επί μέρουςλεπτομέρειες θα συζητηθούν με τον γιατρό του τμήματος αιμοδοσίας που θα πάρει τοιστορικό του.

Εφ’ όσον το ιστορικό είναι αποδεκτό, ο αιμοδότης περνά στον χώρο αιμοληψίας όπου μετράται η πίεση και ο αιματοκρίτης του και, αν είναι στα επιτρεπτά όρια, γίνεταιαιμοληψία 400-450 ml αίματος σε ειδικό ασκό μιας χρήσεως.

Κάθε πότε πρέπει να δίνω αίμα;

Μπορεί κάποιος να δίνει αίμα από μία μέχρι τέσσερις φορές το χρόνο, ανάλογα με τον αιματοκρίτη του, και πάντως όχι νωρίτερα από τρεις μήνες από την προηγούμενη φορά.

Υπάρχει κάποιος κίνδυνος;

Κανένας κίνδυνος. Ο αιμοδότης ελέγχεται λεπτομερώς ώστε να εξασφαλιστεί τόσο η δική

του υγεία και καλή κατάσταση όσο και του ασθενή που θα δεχτεί το αίμα του. Οι συσκευές που χρησιμοποιούνται είναι όλες μιας χρήσεως και αποστειρωμένες, καθ’ όλη δε την διάρκεια της διαδικασίας αιμοδοσίας, καθώς και για όλο το διάστημα της παραμονής του στον χώρο της Αιμοδοσίας μετά από αυτήν, είναι υπό την επίβλεψη του αιμολήπτη και του υπεύθυνου ιατρού του τμήματος.

Γιατί είναι σημαντικό να γίνουμε αιμοδότες;

Διότι οι ανάγκες για αίμα στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλες και το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών δεν επαρκεί συνήθως για να τις καλύψει.

Πόσο συχνή είναι η ανάγκη χρήσης αίματος;

Είναι καθημερινή – ακριβέστερα, κάθε στιγμή μπορεί να παρουσιαστεί ανάγκη χορήγησης αίματος (και μάλιστα σε μεγαλες ποσότητες) σε άτομα που αιμορραγούν για διάφορους λόγους (λόγω ατυχήματος, μέσα στο χειρουργείο κλπ). Αυτό σημαίνει πως οι τράπεζες αίματος των αιμοδοσιών των νοσοκομέιων πρέπει να έχουν ικανοποιητική επάρκεια σε αποθέματα αίματος.

Τι γίνεται το αίμα που δίνουμε;

Αφού γίνουν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις (καθορισμός ομάδας και ιολογικός έλεγχος για μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως ηπατίτιδες και AIDS) το ολικό αίμα, που συλλέγεται στον ασκό αιμοληψίας, διαχωρίζεται με ειδικές τεχνικές στα λεγόμενα «παράγωγα αίματος» συμπυκνωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια, πλάσμα και αιμοπετάλια. Έτσι, σε κάθε ασθενή χορηγείται το παράγωγο που χρειάζεται και από κάθε μονάδα αίματος (που δίνει ο αιμοδότης) ωφελούνται τρεις πάσχοντες συνάνθρωποί μας.

Ποιες είναι οι συχνότερες περιπτώσεις που απαιτούν τη χρήση αίματος;

Η μετάγγιση αίματος είναι ο μόνος τρόπος για να σωθεί ένας ασθενής που έχει χάσει αίμα (τραυματισμός, ατύχημα, αιμορραγία κάθε είδους όπως γαστρορραγία ή αιμορραγική χειρουργική επέμβαση) ή που έχει αναιμία λόγω διαφόρων αιτίων (μεσογειακή αναιμία ή νόσος Cooley, κακοήθη νοσήματα, έλλειψη σιδήρου ή άλλων στοιχείων απαραίτητων για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων στον οργανισμό κλπ).

Η ανάγκη αίματος για τα παιδιά

Τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες με τους ενήλικες δεδομένου ότι υπόκεινται στους ίδιους κινδύνους που προαναφέραμε. Έτσι αυξημένες ανάγκες έχουν τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, κακοήθη νοσήματα όπως λευχαιμίες ή λεμφώματα ή θύματα τροχαίων ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών.