Όταν η μίμηση γίνεται το αγαπημένο του παιχνίδι.


Κάθε μέρα που περνάει, το παιδί παρατηρεί όλο και περισσότερο το περιβάλλον και τα άτομα που το περιτριγυρίζουν. Εκεί που είστε λοιπόν άνετοι και ξένοιαστοι, μπορεί να αρχίσετε να ακούτε από το παιδί σας εκφράσεις που συνήθως χρησιμοποιείται ή να βλέπετε να προσπαθεί να ντυθεί ή να φερθεί όπως εσείς!

Μπορεί πάλι να το δείτε να μιμείται και να προσπαθεί να μάθει από παιδιά της ηλικίας του, όταν θέλει να συμμετέχει στο παιχνίδι ενός παιδιού που φαίνεται να διασκεδάζει με αυτό, ή ακόμα κι όταν προσπαθεί να του το πάρει!

Από πότε μπορεί να φανεί μια διαφορά στη συμπεριφορά του παιδιού;

Σε ηλικία δεκαπέντε μηνών, παρουσιάζονται όλες οι καινούριες ικανότητες του παιδιού. Το μικρό σας μωρό θέλει να σας δείξει πως τώρα πια δεν είναι απλώς ένα μωρό. Και τι μπορεί να κάνει γι’ αυτό; Να εξερευνεί συνεχώς για να ικανοποιεί την περιέργειά του, να αρνείται συνεχώς για να του δώσουν σημασία και αναγνώριση και φυσικά να προσπαθεί να κάνει ότι κάνουν οι άλλοι!!

Σε ηλικία δύο ετών, αρχίζει το παιχνίδι κάτω από το μανδύα της φαντασίας. Τώρα κανένα από τα αντικείμενα δεν έχει μόνο μια χρήση, αφού το παιδί το μετατρέπει σε ό,τι εκείνο θέλει. Έτσι ένα τάπερ μπορεί να γίνει τύμπανο, μια μπλούζα στολή πριγκίπισσας, μια ποδιά μπέρτα ενός φανταστικού ήρωα!

Από το τρίτο έτος, η μίμηση είναι πιο ξεκάθαρη. Έτσι αρχίζει και φτιάχνει φαγητά με τα οποία ταΐζει τους άλλους, κοιμίζει το μωρό όπως η μαμά, οδηγεί όπως ο μπαμπάς.

Τι προσφέρει το μιμητικό παιχνίδι σε ένα παιδί;

Μέσα από τα μιμητικά αυτά παιχνίδια, το παιδί αναπαριστά τις εμπειρίες του και μπορεί να αφομοιώσει κομμάτια που δυσκολεύεται να κατανοήσει, όπως για παράδειγμα το μάλωμα της μαμάς προς το ίδιο όταν δεν ακούει.

Μέσα από το παιχνίδι αυτό, μπαίνει στο ρόλο των άλλων-κυρίως των γονιών-και προσπαθεί να τους γνωρίζει. Φαντάζεται πώς είναι αυτοί, πώς νιώθουν, πώς ζουν.

Αντιλαμβάνεται καλύτερα τον κόσμο, όσα συμβαίνουν γύρω του και τις σχέσεις του με τους άλλους.

Μιλώντας συνήθως δυνατά μέσα σε αυτό το παιχνίδι, αναπτύσσει την γλωσσική του δεξιότητα όλο και περισσότερο.

Αναγνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του ως ρόλο και φύλο και προσπαθεί να φανταστεί τον μελλοντικό του ρόλο.

Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε «υλικά» το παιχνίδι αυτό;

Μπορείτε να τους δώσετε παλιά ρούχα δικά σας για να μεταμορφώνονται σε ό,τι αυτά θέλουν.

Αγοράστε τους παιχνίδια που θα τα βοηθήσουν στις αναπαραστάσεις τους. Μια κουζίνα με κατσαρολικά. μια ρόμπα και εργαλεία και μια κούκλα για το ρόλο του…ασθενή, ένα μανάβικο που θα αναπαριστά τις καθημερινές αγορές κλπ


Βιβλιογραφία

Β.Σ. Μουχινά Παιδική Ψυχολογία, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Μπερτ Ρειμον-Ριβιέ (1999) Η κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, Εκδόσεις Καστανιώτη

Τραυλός, Α. Κ. (1998). Ψυχοκινητική ανάπτυξη παιδιών ηλικίας 2-7 χρόνων. Αθήνα: Σαββάλας.

Παρασκευοπούλου Ι., (1981) Εξελικτική ψυχολογία. εκδόσεις Τυπωθήτω

Αυγητίδου, Σ. (2001). Το παιχνίδι. Σύγχρονες ερευνητικές και διδακτικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Τυπωθήτω - Γιώργος Δαρδανός. Βοσνιάδου, Σ. (1992).

Hewes, J. (2007). The value of play in early learning: towards a pedagogy. Στο T. Jambor, & J. v. Gils, Several reflections on children's play (σσ. 119-132). Antwerp-Apeldoorn: Garant. Huizinga, J. (1955).